झिजून जाते चंदन पण 

साथीला असते सहाण

संपत नसली तरी तिचा 

जन्म ठेवलेला गहाण

दुस-यांसाठी झिजणारे

बनतात जगात महान

त्याच्यापुढे भासते समस्त 

ब्रम्हांड सुद्धा लहान 

पण त्याला आधार देतो 

जो विसरून भूक तहान

ऋण त्याचे फिटणार नाही 

जरी केली कातडीची वहाण 

पायरीचा दगड नसतो उणा

मिळे कळसाला जरी सन्मान 

कमवणारीला द्यावाच मान

पण गृहिणीचा नको अपमान 

झिजून जाते चंदन पण साथीला असते सहाण